Ik kom er wat laat mee daar gans de storm ondertussen wat
gaan liggen is maar toch wil ik gans dit gebeuren nog een laatste keer
aanhalen. Al is het maar omdat ik het in mijn eerdere posts beloofd heb om hier
toch nog mijn zegje over te doen.
Voor de vergeetachtigen
onder ons. Het begon allemaal in Sint-Jans-Molenbeek waar er enkele weken
geleden commotie ontstond omdat een ambtenaar in functie (lees politieagent)
gevraagd had aan een vrouw in nikab zich te identificeren. Iets wat vrij normaal
is me dunkt bij elke routinecontrole vanwege de wethouders in ons land. De
vrouw in kwestie weigerde en werd opgepakt maar niet zonder zich eerst te
verzetten en één van de agenten in kwestie een kopstoot te verkopen.
Wel ik heb niks tegen
moslims of welke overtuiging dan ook. Ik heb zelfs an zich niets tegen
hoofddoeken, boerka’s en andere hoofddeksels maar de wet is de wet. Als het
niet mag, mag het niet en als je je moet identificeren voor welke reden dan ook
moet je dat dan ook maar zonder morren doen. Ik ga bijvoorbeeld straks naar
Pukkelpop en die tickets staan op naam. Vooraleer ik mijn polsbandje krijg en
binnen mag moet ik mijn pas afgeven zodat ze de nodige controles kunnen doen.
Ik mor daar niet over en deel daar zeker al geen kopstoten voor uit. Het zou
wat geven moest iedereen die aan een alcoholcontrole moet staan aanschuiven al
die flikken zouden aanvallen. Laat hen gewoon braafjes uwe pas en rijbewijs
zien en blaas even in dat teutje en klaar is kees. Op voorwaarde dat ge niet
gedronken hebt uiteraard. Wel ingeval van tafelkleedmoslima’s geef ik hen ene
raad. Geef ook braaf dat paspoort af en hef twee seconden uw schotelvod omhoog
zodat ze UW wezen kunnen matchen met het fotoke op Uwe pas. Zorg er uiteraard
wel voor dat ge U een beetje gewassen hebt voor ge buiten komt zodat er geen
walm vanonder uw kleed komt gewaaid waar Hiroshima een reukscheetje tegenover
is of zo. Respect mag.
Hier stopt het verhaal
ook niet want door de, in mijn ogen normale, reactie van de politie werd er
door Sharia4Belgium een tegenbeweging opgezet omwille van het respectloos
behandelen van één der hunnen. Faoud Belkacem, de woordvoerder van deze
moslimbeweging riep zijn broeders en zusters op ‘om de eer van de moslims te
verdedigen en over te gaan tot gewelddadige actie’. Resultaat: rellen, rellen
en nog eens rellen. Ik vraag me af wanneer de extremisten onder de moslims eindelijk
eens gaan beseffen dat ze een mond hebben gekregen om te praten en dat hiermee
vaak meer wordt bereikt dan geweld. In het bovenvermelde geval vraag ik me
trouwens af waar en wanneer de eer van de moslims werd geschonden? Het lijkt me
eerder dat de agenten in hun werk werden belemmerd en tegengewerkt door een
onwillige medemens. En medemens gebruik ik hier bewust want zijn we allen niet
in de eerste plaats mens. En is het voor bepaalde bevolkingsgroepen (of
bepaalde individuen hierin) niet duidelijk dat je de wetten van het land waarin
je verblijft moet naleven. Wel dat ze dan elders gaan huizen in een land waar
de wetten hun wel aanstaan. Ik geef toe dat ik soms ook uit bepaalde
frustraties eens uit mijn krammen schiet en dat mij ogen dan vuurbolletjes
durven vlammen maar een weinig later is de soep vaak de kolen niet waard of
erger nog; heb ik soms ook gewoon ongelijk. Wees groot in het erkennen van je
fouten in plaats van ten allen prijzen je gelijk te willen bewijzen. Opnieuw
een goede raad.
De actualiteit leerde ons
ook dat er één of andere Franse gekke moslim de boodschap van Faoud goed
begrepen had en daarom de moeite had genomen naar het centrum van ons land af
te zakken. Dit gewapend tot op de tand. Ik overdrijf hier misschien een beetje
maar dat hij de boodschap redelijk letterlijk nam was duidelijk toen hij in
zijn vlaag van woede en moslim zijn twee agenten neer stak in onze hoofdstad.
De grap hieraan is dat de agente die hij het hardst verwondde zelf een moslima
was en hij in feite bijna een zuster had vermoord. Een zuster wiens eer hij
eens eventjes ging komen verdedigen. Als ze al hun eigen soort beginnen
uitmoorden zijn we bijna bij de oplossing van het ganse Sharia probleem denk
ik. Al is ‘soort’ ingeval van het slachtoffer een foute woordkeuze. Zij is niet
diegene die de extremist is, zij is niet diegene met een extreem verleden, zij
is Belgische, en moslima, en … maakt het uit? Ook zij is maar een mens; ooit
geboren in de onschuld van een moederschoot.
Tot slot nog iets dat ik
eigenlijk niet zo heel goed begrijp. Wat ik begrijp is dat je volgens bepaalde
geloofsregels leeft. Als Christen doe je dat, als moslim doe je dat, als Jehova
freak doe je dat enz.… Heb ik ook geen problemen mee en ieder kiest voor zich
in welke mate hij die regels naleeft en tot zich neemt. Persoonlijk ben ik
Christen, maar geen kerkganger en zeker niet iemand die zal beginnen bidden tot
één of andere heilige. Ik geloof daar niet in. Ik geloof in het goede en het
kwade; in gezond verstand, in communicatie en in (naasten)liefde. Iets wat je
dus in elk geloof wel ergens op één of andere manier terug vind. Wat ik dus
niet zo goed begrijp bij die extreme aanhangers van deze of gene geloof is dat
bepaalde dingen die verboden zijn er wel vaak voorkomen. In het christendom
bijvoorbeeld hoor je vaak over kindermisbruik. Voor overspel en seks voor het
huwelijk worden vaak de ogen gesloten. En liegen mag niet maar een leugentje om
bestwil wel? Moslims dan? Alles moet halal zijn maar Belkacem is wel ooit
opgepakt voor drugsbezit. Is drugs dan halal? Is iemand neersteken of
vermoorden ook halal? Scheefpoepen mag ook al niet maar gebeurd waarschijnlijk
ook vaker dan geweten enz enz … I rest my case ! En krijg ik nu slaag?
De actualiteit leerde ons
ook dat er één of andere Franse gekke moslim de boodschap van Faoud goed
begrepen had en daarom de moeite had genomen naar het centrum van ons land af
te zakken. Dit gewapend tot op de tand. Ik overdrijf hier misschien een beetje
maar dat hij de boodschap redelijk letterlijk nam was duidelijk toen hij in
zijn vlaag van woede en moslim zijn twee agenten neer stak in onze hoofdstad.
De grap hieraan is dat de agente die hij het hardst verwondde zelf een moslima
was en hij in feite bijna een zuster had vermoord. Een zuster wiens eer hij
eens eventjes ging komen verdedigen. Als ze al hun eigen soort beginnen
uitmoorden zijn we bijna bij de oplossing van het ganse Sharia probleem denk
ik. Al is ‘soort’ ingeval van het slachtoffer een foute woordkeuze. Zij is niet
diegene die de extremist is, zij is niet diegene met een extreem verleden, zij
is Belgische, en moslima, en … maakt het uit? Ook zij is maar een mens; ooit
geboren in de onschuld van een moederschoot.
