ALLE KLEUREN VAN DE REGENBOOG - II - SKRIP

HOOFDSTUK II : SKRIP

Zijn eerste doel waren de grotten van Skrip enkele kilometers voorbij de wijde bossen van Groom. Toen Perkamentus door deze bossen wandelde kreeg hij het even benauwd. Alles zag er donker en angstig uit en Perkamentus zette er flink de pas in om deze donkere bossen snel achter zich te laten. Aangekomen bij de grotten van Skrip zette hij zich even op een grote rots aan de ingang van de grot om wat uit te puffen van de toch wel vermoeiende wandeltocht. Hij at een beetje en dronk wat water en rustte uit. “Wie is daar” pufte er plots een zware stem vanuit de grot “en wat kom je hier doen?” Perkamentus schrok zich een hoedje maar raapte toch al zijn moed bijeen en stapte de grot in. Wat hij daar zag ging zijn petje te boven. “Jij, …, jij bent een draak?” stotterde Perkamentus tegen het enorme beest dat in het midden van de grot op de grond lag. “Ja” brieste de draak terug “ik ben Skrip de draak, en dit is mijn thuis. Tenminste ik was Skrip de draak want gisteren zag ik nog mooi groen en kon ik vliegen en vuur spuwen maar zie me hier nu eens zielig liggen. Ik ben vannacht helemaal grijs geworden en  nu durf ik niet meer naar buiten. Er komt geen vuur meer uit mijn bek en mijn vleugels voelen als lood. Sinds ik mijn mooie groene kleur kwijt ben heb ik ook al mijn kracht verloren om te vliegen. Ik zal hier eenzaam sterven in mijn grot met mijn grijze lelijke huid. O wee als ik diegene te pakken die hiervoor gezorgd heeft.” Perkamentus zette een voorzichtig stapje terug en stamelde: “Euh, … meneer Skrip …. Euh, ik weet eigenlijk een klein beetje wie dit gedaan heeft” De draak keek hem vragend aan en Perkamentus vervolgde “Ik heb hier zo een klein beetje voor gezorgd” en hij keek de draak angstig aan. Skrip verhief zijn hoofd en blies kwaad wat grijze stoom uit zijn neusgaten. ‘Jij” riep hij “Jij hebt mij dit aangedaan! Ik vergeef het je nooit en als ik nog vuur kon spuwen stond je nu in lichterlaaie! Je hebt geluk dat met mijn mooie groene kleur ook al het vuur in mij is uitgedoofd en dat me dat niet meer lukt.”

Perkamentus voelde zich schuldig en wilde de draak troosten maar deze verhief nogmaals zijn hoofd en brulde “Ga weg jij. Ik wil je nooit meer zien!” Onze tovenaar liep naar buiten en zette zich weer op dezelfde rots waar hij even tevoren had zitten rusten. Hij nam de brief die zijn meester hem had gegeven uit zijn achterzak om te kijken wat zijn  volgende bestemming zou zijn. Er stond iets in de brief geschreven: “In de grotten van Skrip is het drakengroen mooier dan de ogen van eender welke kapoen.” Erachter stond iets dat leek op een spreuk en Perkamentus herinnerde zich het verhaal van zijn meester. Hij liep de grot weer in en riep uitbundig “Skriiiiiiip. Ik weet een manier om je je kleur weer terug te geven” Skrip keek even naar hem op maar legde al gauw zijn hoofd weer op zijn voorpoten en snifte “Wat kan een kleine jongeman als jij mij nu helpen?” “Ik ben misschien wel jong maar ik ben een echte tovenaar hoor” antwoordde Perkamentus “en ik heb een toverspreuk om het groen weer de wereld in te toveren.” Skrip lachte luid maar bleef verder rustig liggen. Perkamentus nam het papier in zijn handen en begon te lezen. “Knibbel knobbel habbekrats. Draken in de rats. Frimmel frommel froen. Geef hen weer drakengroen”. Enkele minuten lang kuchte en pufte de draak dat het een lieve lust was. Maar met elke kuch en puf kreeg zijn grijze vel stilaan een kleurtje. Zijn longen vulden zich weer met het vurigste vuur en zelfs zijn vleugels kregen hun kracht terug en begonnen spontaan te fladderen. Wat later was Skrip weer springlevend en blies hij kleine vlammetjes uit zijn neus. Grijze vlammetjes wel te verstaan want de wereld had enkel de kleur groen teruggekregen. En niet alleen de draak werd opnieuw groen; ook de bomen en het gras kregen stilletjesaan hun normale kleur terug. Skrip zelf was dolblij en bedankte Perkamentus uitbundig en beloofde spontaan om hem te vergezellen op zijn reis rond de wereld om alle kleuren weer te voorschijn te toveren. Perkamentus nam het aanbod van Skrip met veel dank aan en gaf hem een dikke knuffel. Daarna vielen ze samen in slaap in Skrips grot en toen ze de volgende ochtend wakker werden gingen ze meteen op pad.

ALLE KLEUREN VAN DE REGENBOOG - I - GRIJS

INTRO

Ik heb tijdens de zomermaanden mijn eerste schrijfopdracht te pakken gekregen en dus heb ik met tussenpozen toch wel hard gewerkt aan een gloednieuw verhaaltje. De vrouw van een vriend van me vroeg om iets te schrijven rond kleur en het zou moeten dienen als rode draad doorheen het lentefeest 2012 van een plaatselijke basisschool

Het is zo ongeveer het eerste verhaal dat ik enkele keren herwerkt heb tot het enigzins aan mijn verwachtingen voldoet en bestaat uit net iets meer dan 5000 woorden. Ik heb het verhaal uiteindelijk in 5 hoofdstukken opgesplits en vandaag krijgen jullie het eerste hoofdstuk voorgeschoteld. Hopelijk bevalt het een beetje en blijft de interesse hangen tot het einde.

HOOFDSTUK I : GRIJS

Na een vermoeiende lesdag over dieren, planten en toverspreuken in de tovenaarsschool van meneer Wandeltak trok Perkamentus met een dikke zucht zijn kamerdeur toe. Omdat hij zo moes was trok hij meteen zijn knalgele pyjama aan en liet hij zich op zijn bed laten vallen om wat te bekomen van de lange dag. Hij bekeek zich vanuit zijn bed in de grote spiegel die in zijn kleine kamertje hing en vond dat zijn pyjama er niet zo heel erg leuk uit zag. Het was een gele pyjama en geel was niet meteen zijn favoriete kleur. Gelukkig had Perkamentus die dag een spreuk geleerd om kleuren te veranderen. Hij nam zijn toverstok in de  hand en zette zich rechtop voor de spiegel. “Bim Bom Bim Bom. Wat geel is wordt paars. Bim Bom Bim Bom. Alle kleuren draaien om!”. Hij bleef even staan kijken naar zijn spiegelbeeld vol verwachting of zijn spreuk iets zou veranderen aan de kleur van zijn pijama. Vijf minuutjes later stond hij nog steeds naar zichzelf te kijken onze kleine tovervriend kroop teleurgesteld in bed in zijn knalgele pijama. De volgende ochtend echter….

Perkamentus werd wakker met een luide geeuw en toen hij zijn slaapoogjes opende schrok hij zich meteen een tovenaarshoedje. Zijn lessenaar zag donkergrijs. En zijn lakens lichtgrijs. De gordijnen zwart en al de rest van zijn kamertje zag er net hetzelfde uit. Alles was grauw en grijs of zwart. Zelfs de kleur van zijn pyjama was veranderd van geel naar een heel lichtgrijs kleurtje. Perkamentus stak zijn hoofd door de deur en zag dat ook alle kleurrijke schilderijen niet meer zo kleurrijk waren maar er uit zagen als één grote grauwe boel. Het leek wel alsof alle kleuren plots verdwenen waren. Plots voelde hij een stevige hand die hem terug in zijn kamer duwde. Perkamentus schrok en keek op naar het gezicht van zijn meester. De donkere ogen van Meneer Wandeltak stonden op oorlog. “Perkamentus, Perkamentus” siste hij van tussen zijn grijze lippen “Wat heb je gisteren toch uitgestoken? Heb jij de kleurenspreuk gebruikt?”. Perkamentus wist eerst niet wat zeggen en knikte stil van neen. “Ben je zeker?” vroeg Wandeltak. Perkamentus wist dat liegen geen zin had en gaf toe dat hij de avond ervoor de kleurenspreuk had gebruikt om zijn lelijke pyjama wat meer kleur te geven. Wandeltaks ogen veranderden van boos naar bezorgd. Ze bleven echter even zwart.

De meester tovenaar zette zich op het bed en keek Perkamentus diep in de ogen en vertelde hem dat hij een cruciale fout in de spreuk had gestoken. Hij vertelde Perkamentus dat de eerste keer Bim Bom Bim Bom omgekeerd Bom Bim Bom Bim moest zijn. Door de spreuk om te wisselen had onze kleine tovenaar alle kleuren op gans de wereld weggetoverd en daardoor bleef er alleen nog wat grijs en zwart over. Perkamentus zei hem dat hij de spreuk opnieuw zou opzeggen zodat alles terug kleurrijk werd maar zo simpel bleek dat allemaal niet. Wandeltak vertelde hem dat de kleuren enkel konden terugkomen als er op verschillende plaatsen over gans de wereld een aantal spreuken werden uitgesproken en daardoor zou er telkens weer een beetje meer kleur in de wereld tevoorschijn komen. “Dus heb ik een opdracht voor je” besloot Wandeltak. Perkamentus keek verbaasd op. “In plaats van je te straffen moet jij ervoor zorgen dat alle kleuren terug in de wereld worden getoverd. Net zoals je er vannacht voor hebt gezorgd dat alle kleuren werden weggetoverd. Jij moet op wereldreis en zoeken naar het mooiste rood, het leukste blauw en het felste groen en ervoor zorgen dat iedereen op aarde weer kan genieten van al deze kleuren”. Perkamentus kreeg een lijstje van de plaatsten die hij moest bezoeken en de spreuken die hij moest uitspreken en een uurtje later trok hij gepakt en gezakt de deur van tovenaarsschool achter zich dicht. Hij keek nog eenmaal achterom naar de tovenaarsschool en stapte daarna vlot door op het grote grijze grindpad de wijde wereld in.

LA MERKEL HA UN CULONE INCHIAVABILE

Bovenstaande titel is een uitspraak van mijn goede, doch onbeschofte vriend Silvio Berlusconi. Bekend en berucht als voorzitter van de topclub AC Milan maar ook als de premier van de laars van Europa en net in deze functie nam deze aimabele heer op leeftijd (Berlusconi wordt eind deze maand 75) deze woorden in de mond. Culone inchiavabile kan je nog het best vertalen als een dikke kont waarin niet te neuken valt en La Merkel slaat uiteraard op de televisievullende verschijning van Angela Merkel, bondskanselier van Duitsland. Moet nog gezegd zijnde dat Silvio zijn uitspraak wederom niet in goede aarde is gevallen in het uitgestrekte politieke Europese landschap?

Wederom zeg ik U omdat Berlusconi erom bekend staat dat hij vaak ongelukkige of controversiële uitspraken doet. Hiermee is hij al meerdere malen in een lastig parket gekomen. Zo beweerde hij dat Mussolini destijds geen bloed aan zijn handen had want hij heeft nooit iemand vermoord. Hij stuurde mensen op gedwongen vakantie. Of Barack Obama werd gefeliciteerd na zijn overwinning in de Amerikaanse presidentsverkiezingen met de woorden: “Hij is jong, knap en ‘gebruind’. “ Hij vergelijk de tijdelijke onderkomens in tentenkampen van de slachtoffers van de aarbeving in Abbruzo als ‘een weekendje op de camping’. Ook homo’s werden veelvuldig beledigd zoals die keer toen Berlusconi beweerde dat het eervoller is om gepassioneerd te zijn voor een mooie jonge vrouw dan voor een lelijke homoseksueel. De gevraagde excuses om dit laatste zitten nog steeds diep in Berlusconi’s keelgat en ik vrees dat ze daar eeuwig zullen blijven steken?

Dit brengt ons naadloos naar de seksfeestjes welke hij talloos organiseerde voor hem en zijn diversiteit aan gasten.  Quasi altijd werden deze feestjes opgesmukt door vele bloedmooie maar naar pedofilie neigende meisjes. Anders gezegd: Ik wil de mond niet vullen van alle minderjarige meisjes die door Berlusconi en zijn gevolg werden genuttigd. Vorige zin klinkt trouwens zo fout dus de lezers die nu even pornografische gedachten hadden bij het lezen van die zin: IK HAD HET OVER VOEDSEL !!!!! In ieder geval loopt er sowieso een rechtszaak tegen hem wegens het aanzetten tot minderjarige prostitutie. Zo zou ene Noemie Leatitia diverse malen aanwezig zijn geweest op de bedrijfsfeestjes of werd een 17 jarig Marokkaans meisje de hand boven het hoofd gehouden toen ze werd gearresteerd wegens diefstal. Deze jongvolwassene stond bij de autoriteiten trouwens beter bekend als ‘Ruby de hartendief’. Drie keer raden wiens hart ze meermaals heeft mogen stelen. Geen wonder da zijn vrouw van hem wou scheiden.

Alle rechtszaken en onderzoeken tegen hem worden trouwens pertinent afgedaan als lastercampagnes tegen zijn persoon of tegen zijn partij. Van grootheidswaanzin gesproken. Je zou voor minder als je sinds 1994 tot nu quasi onafgebroken (op een tussenperiode tussen 1996 en 2000 na) op één van de belangrijkste politieke postjes van Italië plaats mag nemen. Berlusconi voelt zich onaantastbaar en dit omdat hij gans het Italiaanse rechtssysteem in zijn achterzak heeft zitten. De omkoopschandalen met Italiaanse rechters zijn niet meer op één hand te tellen. Ook dit wordt afgekraakt als verzinsels tegen zijn persoon doch tegelijk probeert Silvio via allerlei nieuwe immuniteitswetten en wetten op de verjaringsregels van misdrijven zijn verantwoordelijkheid te ontlopen.

Sowieso komt de sneer aan het adres van Merkel op een fout moment vermits gans Zuid-Europa in redelijk slechte financiële papieren lijkt te zitten en gered dient te worden door de rest van Europa. Spanje, Griekenland, Portugal, Italië. Ze zijn nagenoeg allemaal failliet en liggen aan een financieel Europees infuus dat gevoed wordt door de grotere landen zoals onder andere Duitsland. Als ons Angela morgen de tegenhangster van Joëlle Milquet wordt en als Frauhlein Nein wil aangesproken worden ziet het er eensklaps niet zo goed meer uit voor de laars. Als de Europese geldslurf wordt toegedraaid wordt het mooie ‘fuck-me botje’ een lelijk ‘fuck-you botje’ en blijft signori Berlusconi alleen achter op zijn decadente party’s. Eens zien wie er dan nog een grote muil opzet hé. Ik zou denken: "Kiss that ass !!!" Daarbovenop nog een extra gouden raad Silvio: Zip it ! Zowel daarboven als daar beneden. Al heeft hij in verband met de titel voor een keer misschien eens geen ongelijk.

SWS

SWS staat voor Six Word Sentences of in het nederlands: Een zin bestaande uit zes woorden die samen een verhaal vertellen of een bepaalde sfeer scheppen. In mijn zoektocht naar dichterlijke creativiteit kwam ik op een site uit die volledig hieraan was gewijd en ik vond enkele pareltjes  in het Engels. Ik ga ze hier niet posten vermits mijn blog echt wel nederlandstalig is en ik ook niet graag de inspanningen van anderen steel. Echter heb ik wel een poging gedaan om er zelf ééntje in mekaar te knutselen. Ziehier het resultaat:

"Ezelpis en kikkerbloed. Lekkere soep feeks!"

Er gaan er nog volgen zo tussen enkele 'normale' blogjes door. Ik ga me er eens op concentreren om er enkele te schrijven. Misschien iets leuks om er af en toe tussen te flapperen.

Groetjes,

Direct een updateken doen hier zie. Heb er meteen al een stuk of dertig geschreven haha. Ik vind het wel leuk op te doen en er zitten enkele leuke dingen tussen. Hieronder nog een drietal SWSjes. De rest volgt later. 

"Eigen volk eerst? Belg of Vlaming?"

"Zesendertig. Eén woord met twee cijfers"

"Geef eens een hoorntje aan Afrika"

NOG VIJF DAGEN EN DAN KABOEM !

Nog vijf dagen en dan is het weer van dat want dan zal het precies tien jaar geleden zijn geweest dat de Twin Towers in New York het middelpunt van de belangstelling werden. Dit na de meest beklijvende terrorismedaad ooit onder het bevel van Osama Bin Laden. De aanhef naar deze 'nine eleven', tien jaar na datum is reeds in volle gang. De eerste kanonschoten zijn reeds in het begin van deze maand gelost. Zo las ik net nog in een nationale krant  nog de volgende headliner: 'Waar was U op 9/11?' Een kop waaronder hoogstwaarschijnlijk de verhalen van enkele bv's of journalisten worden neergeschreven op deze dramatische dag tien jaar terug. Mij interesseert het sowieso niet wat een Sammeke Gooris of een Lesley Ann Poppe aan het uitsteken was op het moment dat Osama's soldaten enkele vliegtuigen te pletter deden storten. Voor mijn part was de Sam zijn goedje op de neptieten van Lesley Ann aan het spuiten of zo terwijl Shania Pfaff om haar papfles kwam wenen. Ik vraag me zelfs af of dat arme kind dan al geboren was en of ze niet de dochter is van een ander Pfafferke? Zoals gezegd kan het mij geen reet schelen.

Een ander voorbeeld is het spervuur van nagelnieuwe reportages. Zo ook die van Rudi Vranckx die de titel 'De vloek van Osama' meekreeg. Gisteren was de première op tv. Een programma waarin deze topreporter; want dat is hij wel; zich de vraag stelt wat er misgelopen is na deze dramatische dagen. Wat er veranderd is en waarom en of het ooit nog goed komt op onze planeet. Een leuke invalshoek dat wel maar wat draagt het bij tot het feit dat er die dag duizenden mensen geveld zijn geweest door de hallucinante zelfmoordmissie opgezet door één enkele zot. Maar is het echt nodig om gans de wereld rond te reizen om ons opnieuw met onze neus tien jaar terug in de tijd te zetten? Ik denk het niet.

Ik heb de tv-programmatie voor komende zondag nog niet ter hand genomen maar ik zou er niet van verschieten moesten de diverse zenders onderling een oorlogje uitvechten om de beste filmprogrammatie te versieren. Er zijn sowieso films genoeg over de aanslagen op de Twin Towers om alle Vlaamse zenders met gemak te voorzien van een avondvullend programma. Fahrenheit 9/11 is er één van en daarnaast bestaat er nog de film World Trade Center of wat denk je van United 93 of eventueel heb je ook nog de film met de simpele titel 9/11. Zelf heb ik geen enkele van deze films gezien dus kan ik jullie niet vertellen of deze ook maar enigszins de moeite zijn om voor te gaan zitten maar mijn eerlijke, doch niet objectieve, mening zegt dat je beter eens naar de tv-theek van Telenet of Belgacom surft. 

Het is echt niet mijn bedoeling om een bommetje te leggen onder de herdenkingen van de diverse slachtoffers of de vieringen voor de vele helden die zijn opgestaan en mensenlevens hebben gered of zo. Een dag als deze over vijf dagen MOET zelfs herinnerd worden en zeker als er, zoals dit jaar,  een jubileum te vieren valt.Alleen heb ik geen behoefte om nogmaals die gruwelijk beelden weer te zien. Om, zoals elk jaar, via alle mogelijke media, geïnformeerd te worden over de diverse gebeurtenissen die naar aanleiding van de aanslagen de voorbije jaren zijn gepasseerd. Het wordt elk jaar erger en erger en ik vrees dat we ons dit jaar aan een clusterbom van reportages, informatiecampagnes, artikels en blogs mogen verwachten omtrent dit heikele onderwerp en ik heb daar absoluut geen behoefte aan. 

Ik ga zondag gewoon mijn appartement opkuisen want ik vind dat het hier proper moet zijn tegen dat er één of andere moslimextremist beslist om een molotovcocktail door het raam te zwieren.  En 's avonds kijk ik misschien wel op de laptop naar Four Lions; een film over vier Britse wannabe Jihad terroristen die tevergeefs proberen zichzelf op te blazen. Zo kan ik tenminste nog eens goed lachen op één van de meest dramatische dagen van het jaar zonder me schuldig te voelen. En daarna KABOEM mijn bed in en dromen over 72 maagden in het paradijs.  

As-Salaam-Alaikum

Q,