INTRO
Ik heb tijdens de zomermaanden mijn eerste schrijfopdracht te pakken gekregen en dus heb ik met tussenpozen toch wel hard gewerkt aan een gloednieuw verhaaltje. De vrouw van een vriend van me vroeg om iets te schrijven rond kleur en het zou moeten dienen als rode draad doorheen het lentefeest 2012 van een plaatselijke basisschool
Het is zo ongeveer het eerste verhaal dat ik enkele keren herwerkt heb tot het enigzins aan mijn verwachtingen voldoet en bestaat uit net iets meer dan 5000 woorden. Ik heb het verhaal uiteindelijk in 5 hoofdstukken opgesplits en vandaag krijgen jullie het eerste hoofdstuk voorgeschoteld. Hopelijk bevalt het een beetje en blijft de interesse hangen tot het einde.
HOOFDSTUK I : GRIJS
Na een vermoeiende lesdag over dieren, planten en toverspreuken in de tovenaarsschool van meneer Wandeltak trok Perkamentus met een dikke zucht zijn kamerdeur toe. Omdat hij zo moes was trok hij meteen zijn knalgele pyjama aan en liet hij zich op zijn bed laten vallen om wat te bekomen van de lange dag. Hij bekeek zich vanuit zijn bed in de grote spiegel die in zijn kleine kamertje hing en vond dat zijn pyjama er niet zo heel erg leuk uit zag. Het was een gele pyjama en geel was niet meteen zijn favoriete kleur. Gelukkig had Perkamentus die dag een spreuk geleerd om kleuren te veranderen. Hij nam zijn toverstok in de hand en zette zich rechtop voor de spiegel. “Bim Bom Bim Bom. Wat geel is wordt paars. Bim Bom Bim Bom. Alle kleuren draaien om!”. Hij bleef even staan kijken naar zijn spiegelbeeld vol verwachting of zijn spreuk iets zou veranderen aan de kleur van zijn pijama. Vijf minuutjes later stond hij nog steeds naar zichzelf te kijken onze kleine tovervriend kroop teleurgesteld in bed in zijn knalgele pijama. De volgende ochtend echter….
Perkamentus werd wakker met een luide geeuw en toen hij zijn slaapoogjes opende schrok hij zich meteen een tovenaarshoedje. Zijn lessenaar zag donkergrijs. En zijn lakens lichtgrijs. De gordijnen zwart en al de rest van zijn kamertje zag er net hetzelfde uit. Alles was grauw en grijs of zwart. Zelfs de kleur van zijn pyjama was veranderd van geel naar een heel lichtgrijs kleurtje. Perkamentus stak zijn hoofd door de deur en zag dat ook alle kleurrijke schilderijen niet meer zo kleurrijk waren maar er uit zagen als één grote grauwe boel. Het leek wel alsof alle kleuren plots verdwenen waren. Plots voelde hij een stevige hand die hem terug in zijn kamer duwde. Perkamentus schrok en keek op naar het gezicht van zijn meester. De donkere ogen van Meneer Wandeltak stonden op oorlog. “Perkamentus, Perkamentus” siste hij van tussen zijn grijze lippen “Wat heb je gisteren toch uitgestoken? Heb jij de kleurenspreuk gebruikt?”. Perkamentus wist eerst niet wat zeggen en knikte stil van neen. “Ben je zeker?” vroeg Wandeltak. Perkamentus wist dat liegen geen zin had en gaf toe dat hij de avond ervoor de kleurenspreuk had gebruikt om zijn lelijke pyjama wat meer kleur te geven. Wandeltaks ogen veranderden van boos naar bezorgd. Ze bleven echter even zwart.De meester tovenaar zette zich op het bed en keek Perkamentus diep in de ogen en vertelde hem dat hij een cruciale fout in de spreuk had gestoken. Hij vertelde Perkamentus dat de eerste keer Bim Bom Bim Bom omgekeerd Bom Bim Bom Bim moest zijn. Door de spreuk om te wisselen had onze kleine tovenaar alle kleuren op gans de wereld weggetoverd en daardoor bleef er alleen nog wat grijs en zwart over. Perkamentus zei hem dat hij de spreuk opnieuw zou opzeggen zodat alles terug kleurrijk werd maar zo simpel bleek dat allemaal niet. Wandeltak vertelde hem dat de kleuren enkel konden terugkomen als er op verschillende plaatsen over gans de wereld een aantal spreuken werden uitgesproken en daardoor zou er telkens weer een beetje meer kleur in de wereld tevoorschijn komen. “Dus heb ik een opdracht voor je” besloot Wandeltak. Perkamentus keek verbaasd op. “In plaats van je te straffen moet jij ervoor zorgen dat alle kleuren terug in de wereld worden getoverd. Net zoals je er vannacht voor hebt gezorgd dat alle kleuren werden weggetoverd. Jij moet op wereldreis en zoeken naar het mooiste rood, het leukste blauw en het felste groen en ervoor zorgen dat iedereen op aarde weer kan genieten van al deze kleuren”. Perkamentus kreeg een lijstje van de plaatsten die hij moest bezoeken en de spreuken die hij moest uitspreken en een uurtje later trok hij gepakt en gezakt de deur van tovenaarsschool achter zich dicht. Hij keek nog eenmaal achterom naar de tovenaarsschool en stapte daarna vlot door op het grote grijze grindpad de wijde wereld in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten