NOG VIJF DAGEN EN DAN KABOEM !

Nog vijf dagen en dan is het weer van dat want dan zal het precies tien jaar geleden zijn geweest dat de Twin Towers in New York het middelpunt van de belangstelling werden. Dit na de meest beklijvende terrorismedaad ooit onder het bevel van Osama Bin Laden. De aanhef naar deze 'nine eleven', tien jaar na datum is reeds in volle gang. De eerste kanonschoten zijn reeds in het begin van deze maand gelost. Zo las ik net nog in een nationale krant  nog de volgende headliner: 'Waar was U op 9/11?' Een kop waaronder hoogstwaarschijnlijk de verhalen van enkele bv's of journalisten worden neergeschreven op deze dramatische dag tien jaar terug. Mij interesseert het sowieso niet wat een Sammeke Gooris of een Lesley Ann Poppe aan het uitsteken was op het moment dat Osama's soldaten enkele vliegtuigen te pletter deden storten. Voor mijn part was de Sam zijn goedje op de neptieten van Lesley Ann aan het spuiten of zo terwijl Shania Pfaff om haar papfles kwam wenen. Ik vraag me zelfs af of dat arme kind dan al geboren was en of ze niet de dochter is van een ander Pfafferke? Zoals gezegd kan het mij geen reet schelen.

Een ander voorbeeld is het spervuur van nagelnieuwe reportages. Zo ook die van Rudi Vranckx die de titel 'De vloek van Osama' meekreeg. Gisteren was de première op tv. Een programma waarin deze topreporter; want dat is hij wel; zich de vraag stelt wat er misgelopen is na deze dramatische dagen. Wat er veranderd is en waarom en of het ooit nog goed komt op onze planeet. Een leuke invalshoek dat wel maar wat draagt het bij tot het feit dat er die dag duizenden mensen geveld zijn geweest door de hallucinante zelfmoordmissie opgezet door één enkele zot. Maar is het echt nodig om gans de wereld rond te reizen om ons opnieuw met onze neus tien jaar terug in de tijd te zetten? Ik denk het niet.

Ik heb de tv-programmatie voor komende zondag nog niet ter hand genomen maar ik zou er niet van verschieten moesten de diverse zenders onderling een oorlogje uitvechten om de beste filmprogrammatie te versieren. Er zijn sowieso films genoeg over de aanslagen op de Twin Towers om alle Vlaamse zenders met gemak te voorzien van een avondvullend programma. Fahrenheit 9/11 is er één van en daarnaast bestaat er nog de film World Trade Center of wat denk je van United 93 of eventueel heb je ook nog de film met de simpele titel 9/11. Zelf heb ik geen enkele van deze films gezien dus kan ik jullie niet vertellen of deze ook maar enigszins de moeite zijn om voor te gaan zitten maar mijn eerlijke, doch niet objectieve, mening zegt dat je beter eens naar de tv-theek van Telenet of Belgacom surft. 

Het is echt niet mijn bedoeling om een bommetje te leggen onder de herdenkingen van de diverse slachtoffers of de vieringen voor de vele helden die zijn opgestaan en mensenlevens hebben gered of zo. Een dag als deze over vijf dagen MOET zelfs herinnerd worden en zeker als er, zoals dit jaar,  een jubileum te vieren valt.Alleen heb ik geen behoefte om nogmaals die gruwelijk beelden weer te zien. Om, zoals elk jaar, via alle mogelijke media, geïnformeerd te worden over de diverse gebeurtenissen die naar aanleiding van de aanslagen de voorbije jaren zijn gepasseerd. Het wordt elk jaar erger en erger en ik vrees dat we ons dit jaar aan een clusterbom van reportages, informatiecampagnes, artikels en blogs mogen verwachten omtrent dit heikele onderwerp en ik heb daar absoluut geen behoefte aan. 

Ik ga zondag gewoon mijn appartement opkuisen want ik vind dat het hier proper moet zijn tegen dat er één of andere moslimextremist beslist om een molotovcocktail door het raam te zwieren.  En 's avonds kijk ik misschien wel op de laptop naar Four Lions; een film over vier Britse wannabe Jihad terroristen die tevergeefs proberen zichzelf op te blazen. Zo kan ik tenminste nog eens goed lachen op één van de meest dramatische dagen van het jaar zonder me schuldig te voelen. En daarna KABOEM mijn bed in en dromen over 72 maagden in het paradijs.  

As-Salaam-Alaikum

Q,