Onderstaande heb ik geschreven n.a.v. het overlijden van de actrice Sylvia Kristel vorige week.
Sylvia mijn lieve schat
Ik heb je nooit echt lief gehad
Of toch ook wel?
Jij als de sensuele Emanuelle
En ik met mijn broek op mijn knieën
Ontdekking van ontluikende seksualiteitBevrijd
Maar toch ook dat rare gevoel
Je weet wel wat ik bedoel
Knikkende knieën
In je latere leven
Het betere werk op het witte doek
Alles voor je carrière gegeven
En ik telkens weer op zoek
Naar je borsten, je billen en je knieën
Daar ging je dan weer met die schrijver heen
Maar dat lukte helemaal niet
Was het die van Lijmen/Het Been
Of neen toch niet. Het was die van Het Verdriet
Verdriet om jou dat wordt gedeeld met slappe knieën
Want Emanuelle ook al ben je nu hierboven
En al zou men je beelden verbieden
Jouw nalatenschap gaat nooit verloren
Dus kan ik je nog steeds op dvd bespieden
Want je had zulke mooie ...
... enkels.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten